برای رانندگانی که منتظر سبز شدن چراغ راهنمایی هستند، تقاطع‌های شلوغ مرکز شهر مانند هر صبح دیگری است.
آنها بی‌خبرند که توسط بتن مسلح احاطه شده‌اند -- یا به طور دقیق‌تر، روی آن. چند متر پایین‌تر از آنها، جریان خیره‌کننده‌ای از نور از میان تاریکی عبور می‌کرد و "ساکنان" زیرزمینی را وحشت‌زده می‌کرد.
یک لنز دوربین تصاویر دیوارهای خیس و ترک خورده را به زمین منتقل می‌کند، در حالی که یک اپراتور ربات را کنترل می‌کند و از نزدیک نمایشگر جلوی آن را تماشا می‌کند. این یک داستان علمی تخیلی یا ترسناک نیست، بلکه یک نوسازی فاضلاب مدرن و روزمره است. موتورهای ما برای کنترل دوربین، عملکرد ابزار و حرکت چرخ‌ها استفاده می‌شوند.
روزهایی که کارگران ساختمانی سنتی جاده‌ها را حفر می‌کردند و هفته‌ها هنگام کار بر روی سیستم‌های فاضلاب، ترافیک را فلج می‌کردند، گذشته است. خوب می‌شد اگر لوله‌ها می‌توانستند در زیر زمین بازرسی و به‌روزرسانی شوند. امروزه، ربات‌های فاضلاب می‌توانند بسیاری از وظایف را از داخل انجام دهند. این ربات‌ها نقش بسیار مهمی در نگهداری زیرساخت‌های شهری ایفا می‌کنند. اگر بیش از نیم میلیون کیلومتر فاضلاب برای نگهداری وجود داشته باشد - در حالت ایده‌آل، این امر بر زندگی در چند متری آن تأثیری نخواهد گذاشت.
قبلاً لازم بود مسافت‌های طولانی را حفاری کنند تا لوله‌های زیرزمینی را پیدا کنند و آسیب‌ها را پیدا کنند.
امروزه، ربات‌های فاضلاب می‌توانند بدون نیاز به کار ساختمانی، ارزیابی‌ها را انجام دهند. لوله‌های با قطر کمتر (معمولاً اتصالات کوتاه‌تر خانه) به مهار کابل متصل می‌شوند. می‌توان با چرخاندن مهار، آن را به داخل یا خارج حرکت داد.
این لوله‌ها فقط به دوربین‌های چرخشی برای تحلیل آسیب مجهز هستند. از طرف دیگر، می‌توان از ماشینی که روی یک براکت نصب شده و مجهز به یک سر کاری چند منظوره است، برای لوله‌های با قطر بزرگ استفاده کرد. چنین ربات‌هایی مدت‌هاست که در لوله‌های افقی و اخیراً در لوله‌های عمودی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
رایج‌ترین نوع ربات برای حرکت در یک خط مستقیم و افقی در امتداد یک فاضلاب با شیب ملایم طراحی شده است. این ربات‌های خودران از یک شاسی (معمولاً یک ماشین مسطح با حداقل دو محور) و یک سر متحرک با یک دوربین یکپارچه تشکیل شده‌اند. مدل دیگری قادر به حرکت در بخش‌های کج لوله است. امروزه، ربات‌ها حتی می‌توانند در لوله‌های عمودی حرکت کنند زیرا چرخ‌ها یا ریل‌های آنها می‌توانند از داخل به دیواره‌ها فشار وارد کنند. یک سیستم تعلیق متحرک در بالای قاب، دستگاه را در مرکز خط لوله قرار می‌دهد. سیستم فنر، بی‌نظمی‌ها و همچنین تغییرات کوچک در مقطع را جبران می‌کند و کشش لازم را تضمین می‌کند.
ربات‌های فاضلاب نه تنها در سیستم‌های فاضلاب، بلکه در سیستم‌های لوله‌کشی صنعتی مانند: صنایع شیمیایی، پتروشیمی یا نفت و گاز نیز استفاده می‌شوند. موتور باید بتواند وزن کابل برق را بکشد و تصویر دوربین را منتقل کند. برای این منظور موتور باید در کوچکترین اندازه، قدرت بسیار بالایی را ارائه دهد.
ربات‌های فاضلاب می‌توانند به سرهای کاری بسیار متنوع برای تعمیر و نگهداری خودکار مجهز شوند.
سر کاری می‌تواند برای رفع انسداد، پوسته پوسته شدن و رسوبات یا ناهماهنگی‌های بیرون زده غلاف از طریق، به عنوان مثال، فرزکاری و سنگ‌زنی استفاده شود. سر کاری سوراخ دیواره لوله را با ترکیب آب‌بندی حامل پر می‌کند یا درپوش آب‌بندی را داخل لوله قرار می‌دهد. در ربات‌هایی با لوله‌های بزرگتر، سر کاری در انتهای بازوی متحرک قرار دارد.
در چنین ربات فاضلابی، تا چهار وظیفه مختلف رانندگی وجود دارد: حرکت چرخ یا ریل، حرکت دوربین و رانندگی ابزار و جابجایی آن به محل از طریق یک بازوی قابل جابجایی. برای برخی مدل‌ها، از درایو پنجم نیز می‌توان برای تنظیم زوم دوربین استفاده کرد.
خود دوربین باید بتواند بچرخد و حرکت کند تا همیشه نمای مطلوب را ارائه دهد.
طراحی چرخ محرک متفاوت است: کل قاب، هر شفت یا هر چرخ به صورت جداگانه می‌تواند توسط یک موتور جداگانه حرکت کند. موتور نه تنها پایه و لوازم جانبی را به محل استفاده منتقل می‌کند، بلکه باید کابل‌ها را در امتداد خطوط پنوماتیک یا هیدرولیک نیز بکشد. موتور می‌تواند به پین‌های شعاعی مجهز شود تا سیستم تعلیق را در جای خود نگه دارد و نیروی تولید شده هنگام بارگذاری بیش از حد را جذب کند. موتور بازوی ربات به نیروی کمتری نسبت به محرک شعاعی نیاز دارد و فضای بیشتری نسبت به نسخه دوربین دارد. الزامات این سیستم انتقال قدرت به اندازه ربات‌های فاضلاب زیاد نیست.
امروزه، خطوط فاضلاب آسیب‌دیده اغلب تعویض نمی‌شوند، بلکه با پوشش پلاستیکی جایگزین می‌شوند. برای انجام این کار، لوله‌های پلاستیکی باید با فشار هوا یا آب به داخل لوله فشرده شوند. برای سخت شدن پلاستیک نرم، سپس با نور ماوراء بنفش تابانده می‌شوند. می‌توان از ربات‌های تخصصی با چراغ‌های پرقدرت دقیقاً برای همین منظور استفاده کرد. پس از اتمام کار، باید یک ربات چند منظوره با سر کاری برای برش شاخه جانبی لوله حرکت داده شود. این به این دلیل است که شلنگ در ابتدا تمام ورودی‌ها و خروجی‌های لوله را آب‌بندی می‌کرد. در این نوع عملیات، دهانه‌ها یک به یک، معمولاً طی یک دوره چند ساعته، به پلاستیک سخت تبدیل می‌شوند. عمر مفید و قابلیت اطمینان موتور برای عملکرد بدون وقفه ضروری است.
